Ertuğrul Özkök
Dün, hayatımın tahminen de en hafif ve şık bedduasını aldım.
Pek siyaset yazmadığım halde nasıl oluyor da hala bu türlü beddua bildirileri alıyorum kendim de şaşırıyorum bazen.
Bu defaki bahis şaraptı…
SEKSENİNE MERDİVEN DAYADIN
HALA BUNU YAPIYORSUN YA…
Bild Gazetesi genel yayın yönetmeni Kai Diekmann’ın hatıra kitabından bahsederken orada geçen bir Türk şarabının ismini vermiştim.
Kaç yaşında olduğunu bilmediğim bir okur bana şu iletisi yazmış:
“Seksen yaşa merdiven dayadığın vakitte hala şarap propagandası yapabiliyorsun. Allah seni bildiği üzere yapsın…”
Herhalde muhafazakar bir okur olmalı ki, şarap sözünü görünce yazmış.
Hayatım boyunca muhafazakar kesitin fanatiklerinden aldığım en hafif ve şık bedduaydı.
Çünkü kimileri en ağır küfürlerle yakınlarıma bile vuruyordu.
Bazıları ise orada bırakmayıp vefat tehditine kadar gidiyordu.
Bu kere bir okur benim işimi kendi halletmek yerine hiç olmazsa Allah’a barakmış.
ALLAH ZATİ BANA
BİLDİĞİNİ YAPIYOR
Ben de kendisine bir teşekkür iletisi attım ve şunu dedim:
“Allah sizin için de benim için de ne yapacağını bilir. Bize de sormaz…Ben hayatımdan mutluyum.
Siz de mutlu olun. Bırakalım Allah hakkımızda ikimiz hakkında da bildiğini yapsın…”
Bana karşı karşılık yazmadı. Bu sükutu, anlaştığımız biçiminde yorumladım.
Mesajda en hoşuma giden şey,“80’ine merdiven dayadığın vakitte hala şarap propagandası yapabiliyorsun” demesi oldu.
Bu demek ki Allah bana sıhhat vermiş ve hala şarap içebiliyorum.
Rahmetli Vehbi Koç öldüğü güne kadar akşam üzerleri bir kadeh viskisini içerdi.
Rahmetli babam da rakısından hiç vazgeçmedi.
Ben de bunu şöyle yorumluyorum.
Allah bildiğini yapıyor demektir.
Allahtan dilediğim şeylerden biri de hayatımın son gününe kadar bana akşam üzerleri bu keyfimi bağışlaması.
Buna karşılık hayatımda kimseye içki içmesini tavsiye etmedim etmem.
MICK JAGGER’I ŞARAP
DÜKKANI KAPANDI
Neyse madem husus açıldı, siyaset yorgunluğumuzdan da istifade edip, size şarapla ilgili yeni birtakım gelişmelerden kelam edeyim.
Dünyanın en ünlü şarap ve içki dükkanlarının başında New York’un Manhattan bölgesindeki “Sherry-Lehmann” butiği vardır.
İşte bu ünlü markanın alkollü içki satma lisansı iptal edilmiş ve kapanmış.
Arkasında çok değişik bir finansal dolandırıcılık öyküsü var.
New York’a her gittiğimde bu mağazayı gezerdim.
Müşterileri ortasında bir vakitlerin efsane bayanı Greta Garbo ve benim efsane şarkıcım Mick Jagger da var.
Sattığı şarapların fiyatı bana hiç uygun değildi.
Raflarındaki Romanee Conhti’leri, La Tachle’ları, Chateau Lafitte ve Petrus’ları seyretmek bile başlı başına bir zevkti benim için.
ASIMOV’UN 25 YILLIK ŞARAP
YAZARI YEĞENİNİN İTİRAFI
Ama benim için dünün haberi bu değil, New York Times gazetesinin 25 yıllık Şarap müellifinin itiraflarıydı.
Eric Asimov yıllardır takip ettiğim bir şarap müellifi.
Ünlü bilim kurgu müellifi Isac Asimov’un yeğeni.
Onun “25 dolar altı işi şaraplar” yazılarını çok severdim.
Yirmibeş yıllık mesleğinden sonra dün gazetesinin bir öteki muharririne mülakat verdi.
Bence şarap bahsiyle ilgilenenler için çok kolay lakin çok enteresan itiraflarda bulundu.
Size kısaca özetleyeyim:
MARKAFOBİK YERLİ VE ULUSAL
OMBUDSMANLAR İÇİN NOT
Önce bizim markalara alerjisi olan, kendi kendisini “Ombudsman” ilan etmiş muharrirleri ifrit edecek bir soru ile başlayayım.
(*) Tatmak için hergün şarap gönderiyorlar mı size?
“Evet örnek olarak çok sayıda şarap alıyorum. Bazen üreticiler, bazen satıcılar, bazen somelyeler gönderiyor.
Dolayısıyla iç rahatlığı ile bu şarapları yazıyor, isimlerini verebiliyor ve övebiliyorlar.
Tabii muhafazakarlarından da beddua almıyorlar.
OKUYUCULAR ŞARAP UZMANINA
EN ÇOK HANGİ YANSIYI VERİYOR
İkinci soru kendini şarap uzmanı olarak tanıtanlarla ilgili…
(*) Okuyucularınızdan en çok hangi yansıları alıyorsunuz?
“Çok sayıda okuyucu tanıttığım ve eleştirisini yazdığım bir şarap
konusunda hiç te tıpkı fikirde olmadığını yazıyor. Kimileri da teşekkür ediyor. Tabi bunlar yanıtı sıkıntı sorular. Herşeyden evvel şunu söyleyeyim. Şarap konusunda hiç kimse herşeyi bilen insan değildir. En uzman şahıslar bile herşeyi bilemez. Açılan her şişe farklı bir gerçekliktir.”
DÜNYADAN BİR TEK ŞARAP İSMİ VER
DESEM HANGİSİNİN İSMİNİ VERİRDİNİZ
Üçüncü soru ise “Ben Burgogne ve Bordeaux dışında şarap tanımam” diyen uzmanlar için.
(*) Dünyada daha çok insanın tanımasını istediğiniz bir tek şarap ismi ver desem hangisini verirdiniz?
“Aslında çok kolay ve herkesin bildiği bir şarabın ismini veririm. Chianti Classico. İtalyan restoranlarının en klasik ve ucuz şarabı. Bana nazaran dünlyanın en büyük şaraplarından biridir. Bir de Alman şarapları. Önyargıların tersine çok yeterli şaraplardır.”
VE SON SORU SİZCE DÜNYANIN
EN UYGUN ŞARABI HANGİSİDİR
Asimov en düzgün şarap için bir de markadan bağımsız ölçü veriyor:
“Yemeğinizle en uygun eşleşen şarap…”
Bu da büsbütün size ilişkin bir uzmanlık alanı.
ŞİMDİ SIRA BİR TÜRK ŞARAP
YAZARININ İTİRAFINDA
Aşağı üst 30 yıldır şarap üzerine yazılar yazıyorum.
Bir çok insanın gözünde bir şarap uzmanıyım.
Yazılarıma “Türk şarapçılığının gelişmesini istiyorsanız, Türk şarabı içmeyin” anlayışı ile başladım.
Şimdi geriye baktığım vakit “Haklıydım” diyebiliyorum.
Çünkü gümrük duvarlarının ardına saklanan ve korunan Türk şarapları düzgün değildi.
HAYATIM BOYUNCA YAZDIĞIM
EN APTAL ŞARAP YAZISI ŞUYDU
Daha sonraları Türk şarapçılarına, biraz da aşağılayarak, “Öküzgözü, danaburnu üzere “Mahalli” üzümleri bırakıp, Cabernet Sauvignon, Merlot Pinot Noir üzere dünyaca bilinen üzümlere gidin diyerek hayatımın en aptalca teklifini yaptım.
Bugün geldiğim noktada ise, artık Türk şaraplarının iflah olmaz bir tutkunu ve savunucusuyum.
İçtiğim şarabın yüzde 90’ının Türk şarabı olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.
Ayrıca, Öküzgözü, Narince, Bornova Misketi üzere yerli üzümlerin de hastasıyım.
Yavaş yavaş Kalecik Karası’na ve Boğazkere’ye de giriyorum.
Ve nazik bedduacı okuruma söylemek isterim ki bütün bunları seksenime merdiven dayadığım günlerde daha da hoş keşfediyorum.
BEN BİR ŞARAP
UZMANI MIYIM
Yukarda da belirttiğim üzere bir çok kişi beni “Şarap uzmanı” olarak biliyor.
Bazıları “Sahte tevazu” diyor fakat samimi olarak uzmanlığı reddediyorum..
Ben şarap uzmanı değil, güzel bir şarap içicisiyim.
Hiç kuşkusuz şarabın kıssasını çok düzgün bilen uzmanlar da var.
Mesela Mehmet Yalçın…
Onun bilgisine hayranım.
Ama tadım konusundaki uzmanlık derseniz…
İşte o uzmanlık konusunu kabul edemiyorum.
KURAL 1. DAVETLİYSEN PARASINI
ÖDEMEDİĞİN ŞARABI ASLA SEÇME
Bazı kurallarım var.
Bir numaralı kuralım şu:
“Davetli olduğum bir yerde, parasını kendimin ödemediği şarabı asla seçmem…
Çünkü “Noblesse exige…”
Masada asalet bunu gerektirir…
Seçeni de ayıplarım.
KURAL 2: YILLANMA BİR
HİKAYEDİR VE BEKLEME
Seksenine merdiven dayamış bir şarapsever olarak artık önümde iki pürüz var.
İlki şu;
Dünyanın en düzgün ‘Millesime” (En âlâ rekolte) yıllarından biri 2005.
Ancak bugün benim üzere bir insanın 2005 rekoltesi bir Bordeaux’ya ulaşması güç.
İkincisi ise;
Son yıllardaki güzel bir Milessime yılı şarabını alsam, bu kez önümde onu bekleyecek yıllarım yok.
O nedenle artık ikinci kuralım şu:
Fiyatı ve kalitesi uygun bir şarabı bekletme lüksüm yok. Beş altı yıllık şarapları büyük keyifle içiyorum artık.
İşin garibi artık “Şarabın yıllanması” konusu da bana artık demode bir önyargı olarak görünüyor.
KURAL 3: HİÇ BİR ŞARAP BEŞ
DOLARDAN FAZLA ETMEZ Mİ
Asimov’un en çok aldığı yansılardan biri de şuymuş:
“Hiç bir şarap 5 dolardan fazlasını etmez…”
Şarabın hangi uğraşlarla üretilen bir eser olduğunu bilseler bu cümleyi ağızlarına bile almazlardı.
Çünkü eder…
Eder ama…
KURAL 4: ÇOK FİYAT YENİ VARLIKLI RUS,
ÇİN VE ARAP HÖDÜKLERİNİN ÜRÜNÜDÜR
Ama şurası da bir gerçek.
Hiçbir şarap bugünün kıymetli Bourgogne’ların, Bordeaux’ların fiyatını haketmez.
Ne yazık ki Çin’in, Rusya’nın ve Arap ülkelerinin hödük yeni zenginleri tahminen de şarapçılığın sonunu getirecek bir yolu açtılar.
Fiyatları mantıksız biçimde uçurdular…
KURAL 5: BİR ÜLKEDE EN DEĞERLİ
ŞARAP EN KIYMETLİ OLANI DEĞİLDİR
Hayatım boyunca daima şuna inandım.
Şarapçılığın gelişmesi için, ucuz ve orta segment şaraplarının kalite ve fiyatlarının uygun olması lazım.
O nedenle Türkiye’de bu segmentte çalışan Pamukkale, Sevilen üzere markaları daima savundum.
“Dürüst şarap” kavramını yerleştirmeye çalıştım.
Şarap bir ülkede parası olan üç beş hödük zenginin imtiyazı olamayacak kadar değerli bir kültürel eserdir.
KURAL DIŞI HOŞ BİR
SARI KEDİ HİKAYESİ
Geldiğimiz noktada şunu sevinerek görüyorum.
Bugün bana nazaran dünya standartlarında şarap üreten en az 40-50 üreticimiz var.
Daha geçen hafta Pamukkale ailesinin bir üyesi olan Selda Tokat’ın Denizli Güney platosunda kendi küçük parselinde ürettiği “Sarı Kedi” isimli şarabını tattım.
Bir defa daha anladın ki şarap bir tutku eseri.
Bu bir bayanın tutkusu haline gelince sonuç da çok düzgün oluyor.
SON KELAM BEDDUACI MUHAFAZAKAR
OKURUMA; BU YAŞTA HAKLIYIM
Almanya’nın tanınmış eski genel yayın .yönetmeni Kai Diekmann’ın kitabında Türk Kayra şarabının ve Öküzgözü üzümünün ismini görüyorum.
Kavaklıdere’nin üçüncü kuşak kızları bugün Bordeaux’da bile yeterli birer üretici haline geldiler.
Ege’de, Trakya’da, Kapadokya’da mükemmel üreticilerimiz var.
Bunları görünce, bana nazikçe beddua eden muhafazakar okuruma şunu diyorum:
“ Seksenime dayandığım şu yaşta Türk şaraplarını usanmadan anlatmakta haklıydım…Hala haklıyım…”
Ama şunu da söylüyorum.
Bugün dünyada değeri şimdi anlaşılamamış en düzgün şaraplar ortasında Türk şarapları da var.
Siz muhafazakar okurlarım tahminen hiç anlamayacak fakat dünya birbgün bunu kesinlikle anlayacak.
Odatv.com